Interview: de wereld van Shirareta Sekai

Hoi iedereen! Deze maand stond mijn wereld in de belangstelling bij de Zilverboekenclub, een Facebook-groep voor auteurs en lezers van boeken uitgegeven door Zilverspoor en Zilverbron. Elke week werden een paar interviewvragen (en antwoorden uiteraard) gedeeld. Maar niet iedereen is natuurlijk lid van die groep (of heeft überhaupt een Facebook account), dus het leek me leuk om ze ook hier te delen. Niet alle informatie van deze vragen is verwerkt in ‘De terugkeer van Layhar’ dus ook degene die het eerste boek al hebben gelezen, kunnen nog nieuwe dingen leren, en misschien haal je er nog hints uit voor deel twee 😉

Hoe wordt de wereld van Shirareta Sekai beïnvloed door de aanwezigheid van magie?

Er zijn, voor zover bekend, drie vormen van magie: “geestenmagie”, “bloedmagie” en “zielenmagie”. In de landen Ōkoku en Ginkoku is geestenmagie de standaard; magiërs doorbreken hiermee het “geestenschild” – ook wel “barrière” genoemd – van een object of wezen om dat te manipuleren. Er wordt gezegd dat wezens als elfen en nimfen van nature gevoeliger zijn voor geestenschilden en hierdoor bestaat in de samenleving een onderscheid tussen mensen en deze “magische wezens”. Deze stereotypering leidt tot veel discriminatie; zo zal een nimf sneller een baan als genezer(es) krijgen dan een mens, ongeacht diens capaciteiten. Banen die nauw verbonden zijn met magie, zijn hun terrein, dus nimfen of elfen die een carrière hierbuiten ambiëren worden amper serieus genomen door de “verspilling van potentie”. De hamer slaat de spijker die uitsteekt.

Naast het onderscheid tussen mensen en magische wezens, heeft magie ook invloed op gender. Het wordt gebruikt om de status-quo en het patriarchaat te ondersteunen. Zo is het in Ginkoku voor vrouwen verboden om magie boven het basisniveau te leren. In Ōkoku zijn de regels hiervoor iets milder. In beide landen zijn vrouwen oververtegenwoordigd als genezeressen. Dat is immers (in het geval van Ginkoku) het enige magische beroep dat ze mogen uitvoeren, omdat ze incapabel worden geacht om de macht die magie met zich meebrengt, verantwoordelijk te gebruiken. Mannen, daarentegen, mogen volleerd magiër worden en gebruiken hun talenten vooral voor geneeskunde – als arts of chirurgijn – en oorlog. Nu Ginkoku in rep en roer is, zijn die krijgsmagiërs dan ook zeer populair…

Naast ras en gender is intelligentie ook een terrein waar sterke associaties zijn met magie. Men beschouwt magiërs over het algemeen als zeer intelligente figuren. Dit heeft te maken met de manier waarop iemand magiër wordt. Hoewel aangeboren potentie een rol speelt, is intensieve studie en oefening vereist. Pure aanleg is lang niet genoeg. Ook zelfvertrouwen en wilskracht zijn extreem belangrijk voor het bedrijven van magie; om een object of wezen te manipuleren moet je namelijk de controle afdwingen. Hierdoor zijn magiërs meestal in de hoogste lagen van de samenleving te vinden. De oververtegenwoordiging van magiërs bij de elite zorgt er vervolgens weer voor dat magie op zich extra aanzien krijgt.

Geestenmagie is echter niet de enige vorm, zoals eerder gezegd. Zielenmagie draait – zoals de naam suggereert – om zielen en kan alleen gebruikt worden door wezens die zielen kunnen voelen, zoals kitsune (vossen) en draken. Het is dan ook de magie die vossen gebruiken om van gedaante te wisselen en anderen illusies te geven. Door deze magie zijn vossen al eeuwen lang populair als spionnen. Menselijke wezens zijn echter niet in staat zielen te voelen en naar verluidt heeft hun angst voor zielenmagie geleid tot de ontwikkeling van een tegenhanger: bloedmagie. Ze heeft via handel al het nimfeneiland bereikt, maar veel mensen weten nog niets van haar bestaan. Hoewel westerse handelaren beweren dat ze welvaart brengt, zijn er zorgen over welk effect deze vreemde magie van voorbij de oceaan zal hebben op de wereld…

Zijn er ook niet-menselijke rassen, verzonnen dieren (draken, eenhoorns) en hoe hebben die de wereld beïnvloed? Zijn er speciale gebieden waar zij voorkomen?

The World of Shirareta Sekai zit bomvol niet-menselijke rassen! De meest invloedrijke wezens zijn zonder twijfel de kitsune (vossen) en de draken, die beide bezitten over afschrikwekkende magische krachten.

De kitsune beïnvloeden de wereld vooral vanuit de zijlijn. Het zijn wezens die mensen voor de gek kunnen houden met gedaantewisselingen en illusies. Ze kunnen zelfs lichamen van anderen in bezit nemen! Met elke eeuw die ze leven worden ze sterker en krijgen ze een nieuwe staart. Meer staarten dan negen zullen ze echter nooit krijgen. Niet dat ze dat nodig hebben; een negenstaartige vos wordt beschouwd als een goddelijk wezen. Ondanks de bewondering die veel mensen voor deze wezens koesteren, domineert de angst. Angst heeft mensen ertoe gedreven de vossen te vervolgen, als een soort heksenjacht. Kastelen hebben vaak honden bij de poorten staan, omdat die als enige de vossenmagie kunnen doorzien. Eeuwenlang hebben kitsune in de schaduwen geleefd. Er zijn echter wel mensen die uit eigen initiatief contact zoeken met kitsune om gunsten te vragen (of te kopen). Zo zijn kitsune de meest gewilde spionnen en hebben ze in de grootste oorlogen van de geschiedenis een beslissende rol gespeeld. Daarnaast zijn de door kitsune gemaakte illusiekettingen ook zeer gewild. Sommige kitsune dienen krijgsheren en koningen en leven in luxe, maar de meeste leven in de periferie van de samenleving. Ze zijn vooral te vinden in leegstaande huizen en de amusementswijken, of zelfs geheel afgezonderd van de mensenwereld, in bossen, moerassen en de bergen. Er gaan vaak geruchten over beeldschone vrouwen die ervan verdacht worden kitsune te zijn. Meestal zijn die onterecht, maar soms…

Kitsune: the Japanese Fox [Dutch] kunnen dan wel goddelijk sterk zijn, de draken zijn de echte goden. Als weergoden worden ze aanbeden door de mensen. Geen enkel wezen heeft meer macht. Ze bewaren het evenwicht in de wereld en de bekendste zijn de drakenkoningen: de draak van het oosten, Ao Guang; de draak van het zuiden, Ao Qin; de draak van het westen, Ao Run; en de draak van het noorden, Ao Shun. Elke drakenkoning heeft een eigen meer of zee, waarin hij zich verschuilt. Er schijnt zelfs nog een drakenkoning te zijn, in het midden, maar de verklaringen van mensen die beweren hier geweest te zijn, spreken elkaar zodanig tegen dat niets hierover zeker is. Draken maken gebruik van zielenmagie, maar hebben ook krachten die ze geheim houden. Naar die krachten wordt in oude geschriften meestal verwezen als “godenmagie”. Al eeuwen gaat het gerucht dat draken zelfs de doden tot leven kunnen wekken. Niemand weet het echter zeker en de tempel waar deze kennis vermoedelijk lag, is lang geleden afgebrand.
Verder zijn er vreemde draken voorbij de oceaan, waar in dit deel van de wereld slechts tekeningen en beeldjes van zijn. Ze hebben vleugels en zien er niet zo slangachtig uit als normale draken. Ze worden gevreesd, in plaats van vereerd. Zouden ze slechte goden zijn? De encyclopedieën zeggen er niets over.

Naast kitsune en draken zijn er natuurlijk honderden andere wezens. Veel yōkai waar kleine kinderen mee bang worden gemaakt, bestaan echt. Zoals berggeesten en de kappa, die mensen het water in sleuren. Het bestaan van wezens zoals hashihime, jaloerse godinnen die bij oude bruggen wonen, is echter nooit bewezen. Je kunt in ieder geval beter voorzichtig zijn als je ’s nachts rondloopt of onbekende plekken bezoekt; je weet nooit wat zich schuil houdt in de schaduwen.

Zijn er speciale planten of kruiden in jouw wereld en hoe heten die? Zijn er speciale voorwerpen? Wat is hun functie in het verhaal? Wat doen ze?

Het belangrijkste speciale voorwerp in Shirareta Sekai is zonder twijfel de bloedsteen. Bloedstenen komen uit de mysterieuze landen voorbij de oceaan en zijn stenen zonder geestenschild. Net als mensen en dieren hebben ook planten, stenen e.d. geestenschilden en zielen. Met bloedmagie is het geestenschild van de stenen verwijderd, wat de bloedstenen twee mogelijke functies geeft: magiërs kunnen de stenen vullen met energie voor later gebruik, als een soort oplader; of magiërs kunnen de naam van een ander met diens bloed op de steen schrijven en de steen gebruiken als communicatiemiddel. Met het bloed hecht een deel van het geestenschild van die persoon zich namelijk aan de steen. Hierdoor kan de magiër via het bloed een verbinding zoeken met de andere persoon. Wanneer de verbinding is gemaakt, kunnen de magiër en de ander telepathisch communiceren. Dit is zonder bloedsteen ook mogelijk, mits de magiër en de ander fysiek bij elkaar in de buurt zijn. De bloedsteen is als communicatiemiddel dan ook bedoeld voor lange afstanden.

Hoe is het bestuur van de wereld geregeld? Is er een koningshuis, hoe zit de regering in elkaar, wie hebben de macht in handen? Is er een hiërarchie en wie komen er dan slecht vanaf?

In Ōkoku (王国= ‘koninkrijk’) heeft de koning de macht. Het land is opgedeeld in 8 domeinen, elk bestuurd door een daimyō, ofwel krijgsheer. De krijgsheren hebben de rechten om belasting te innen in hun respectievelijke domein, maar ze bezitten het land niet. Elke krijgsheer maakt onderdeel uit van een groep adviseurs voor de koning en hebben standaard vertegenwoordigers in het hof om in hun naam wekelijkse vergaderingen bij te wonen. Zelf reizen ze hiervoor maandelijks naar de hoofdstad. Naast de acht krijgsheren, bevat de adviseursgroep de hoogste raadsman. Om in aanmerking te komen voor die baan, moet iemand een moeilijk examen afleggen. Technisch gezien zou iedereen kans moeten kunnen maken, maar koningen hebben al eeuwen de neiging gehad kandidaten uit prominente families – die ze vaak ook persoonlijk kennen – voor te trekken. Het komt slechts zelden voor dat een uitzonderlijke kandidaat uit een boerenfamilie zich voordoet en de baan krijgt.

Binnen het hof heerst een strenge hiërarchie, evenals in de samenleving. Het volk is verdeeld in vier sociale standen: krijgers, boeren, handwerklieden en kooplieden (op volgorde van hoog naar laag). Hoewel kooplieden onderaan de sociale ladder staan, hebben ze meer economische macht dan de andere groepen en kunnen ze zo toch aardig wat invloed uitoefenen. In de praktijk hebben de boeren de slechtste positie, ondanks hun relatief hoge plek in de rangorde. Mensen zoals acteurs en andere werknemers in de amusementswijken vallen buiten het standensysteem en worden amper als burgers beschouwd. Ook de koninklijke familie valt buiten het systeem, omdat ze boven iedereen staan.

Naast de verdeling van sociale standen, is er ook een duidelijke scheiding tussen rassen. Mensen, elfen, nimfen en dwergen woonden allen in Ōkoku en waren elk onderhevig aan stereotypering. Hier is sinds kort verandering in gekomen, omdat koning Tora heeft besloten de “magische wezens”, ofwel de elfen, nimfen en dwergen, te verbannen. Dat radicale besluit heeft het land flink opgeschud.

Ginkoku (銀国= ‘land van zilver’) is een mensenland ten zuiden van Ōkoku. Het hoort een keizer als staatshoofd te hebben, maar niet al te lang geleden is de keizerlijke familie in een brand omgekomen. Sindsdien is er een machtsvacuüm en strijden de krijgsheren tegen elkaar om zelf de troon als keizer te bestijgen. Ginkoku verschilt niet veel van Ōkoku, al is het wel aanzienlijk groter en zijn de sociale standen rigider. Vooral de positie van vrouwen is slechter dan in Ōkoku, waar meer sociale mobiliteit mogelijk is.

Ōkoku en Ginkoku waren in eerste instantie onderdeel van hetzelfde rijk, waardoor ze tot op de dag van vandaag veel overeenkomsten hebben. Ze zijn echter gesplitst ten gevolge van de Rassenoorlog, een chaotische strijd tussen verschillende rassen die ongeveer een eeuw duurde. De strijd was ontketend tussen mensen en elfen, en nimfen en dwergen wisselden gedurende de oorlog van kant. Uiteindelijk splitste Ōkoku zich af en vormde een onafhankelijk koninkrijk waar alle rassen in samen konden wonen. Het onderlinge wantrouwen van de groepen sinds de Rassenoorlog bleek echter toch te diep geworteld te zitten. Ook de grote rol die ras speelt in de identiteit van een land (landen refereren naar zichzelf en elkaar specifiek als een mensenland, dwergenland of nimfenland) is een spoor dat deze oorlog heeft achtergelaten.

Hoewel Ōkoku en Ginkoku nu gescheiden zijn, zijn er geruchten dat ze zich misschien in de nabije toekomst weer zullen verenigen. Niemand weet nog hoe of wat, maar de recente chaos in beide landen biedt wel ruimte voor verandering…

In welke tijd leven de wezens in deze wereld ongeveer? Passen ze in een verleden, een heden of een toekomst wanneer je het met onze wereld vergelijkt? Of is er eigenlijk moeilijk een vergelijking te maken?

Er is zeker een vergelijking te maken! Eigenlijk is elk land in mijn wereld in zekere mate gebaseerd op een land in deze wereld, en meestal ook een specifieke tijdsperiode. Zo zijn de twee landen waar het verhaal zich voornamelijk in afspeelt, Ōkoku en Ginkoku, gebaseerd op vroegmodern Japan, van de periode 1600 tot 1868. Ook zijn er elementen van de periode daarvoor, sengoku jidai (de ‘periode van strijdende staten’), een chaotische tijd van burgeroorlog. Veel elementen van de Japanse geschiedenis zijn in deze twee landen verwerkt; niet alleen gebeurtenissen, maar ook architectuur, kleding, maatschappelijke structuren, en dergelijke. Het standensysteem, bijvoorbeeld, is hetzelfde als dat van vroegmodern Japan en heet het ­mibun-systeem.

Een ander land dat meermaals genoemd wordt, Sunakoku, heeft de Qing-dynastie (1644-1911) van China als basis. Verder is Mizushima, het nimfeneiland, losjes gebaseerd op het oude India en Kinkoku, de dwergenlanden, op het tsaardom Rusland. De historische tijdsperiodes die als basis dienen voor de landen, verschillen enorm. Hoewel Ōkoku, Ginkoku en Sunakoku vroegmodern zijn, zijn de mysterieuze landen voorbij de oceaan juist gebaseerd op rijken van duizenden jaren geleden.

Hoewel de landen van Shirareta Sekai een duidelijk verband hebben met plekken en tijden in deze wereld, komt het zeker niet allemaal overeen. Omdat ze een andere geschiedenis kennen en in een wereld bestaan met magie en magische wezens, verschillen ze logischerwijze van hun bron. Zo heeft de Rassenoorlog de banden tussen Ōkoku, Ginkoku, Sunakoku, Mizushima en Kinkoku aanzienlijk anders gemaakt dan die tussen Japan, China, India en Rusland. Daarbij speelt de geografie ook een rol. Ōkoku en Ginkoku vormen geen apart eiland, zoals Japan, en Mizushima is juist wel afgezonderd, in tegenstelling tot India. Al deze verschillen hebben invloed op hoe de landen zich tot elkaar verhouden en hoeveel invloed ze hebben gehad op elkaars cultuur.

Wat zijn de snelste manieren om te reizen? Zijn er goede wegen? Wat wordt er gebruikt voor het transport?

Het meest gangbare transportmiddel is de benenwagen, maar de rijken maken meestal gebruik van ossenkarren of draagstoelen. Paarden worden ook gebruikt voor transport, maar meestal alleen door leden van de krijgersstand. Daarnaast kan men ook met de boot reizen. Welke hiervan de snelste manier van reizen is, hangt van je bestemming af. Reizen tussen landen gaat sowieso sneller met de boot, maar een afgelegen bergdorpje is beter bereikbaar te voet, of sneller, te paard.

De snelste manieren van reizen die mogelijk zijn, worden echter zelden gebruikt; namelijk, teleportatie en vliegen. Draken kunnen beide bieden. De drakenkoningen zullen je wellicht niet zo snel op hun rug laten zitten, maar een rondje vliegen op een “lagere” draak is even leuk. Ook het teleporteren zal een drakenkoning niet snel voor je doen – tenzij je iets waardevols te bieden hebt in ruil voor de dienst – maar bij “lagere” draken heb je geen garantie dat ze weten hoe het moet. Aangezien draken zielenmagie kennen, kunnen ze het vaak wel zelf, maar iemand anders teleporteren is een stuk moeilijker.

Hopelijk hebben jullie zo een beter beeld gekregen van de wereld van Shirareta Sekai 🙂 Hebben jullie verder nog vragen of zijn er aspecten van de wereld waar jullie meer over willen weten, laat het me dan vooral weten!