De rode draad

Het is weer tijd voor een beetje mythologie, jeej! ٩(◕‿◕。)۶ We gaan het hebben over een Chinese koppelaarsgod genaamd Yuè Xià Lǎorén 月下老人 (‘de oude man onder de maan’), a.k.a. Yue Lao, en de rode draad die geliefden verbindt.

Degene die boek 1, ‘de terugkeer van Layhar’, hebben gelezen, weten dat binnen mijn wereld iedereen met elkaar verbonden is via gekleurde draden, die kizuna worden genoemd. De legende van de rode draad heeft de basis gelegd voor dat idee, en de rest heb ik er zelf een beetje bij verzonnen (zoals schrijvers vaker doen 😉). Ik zal dus eerst vertellen wat de origine is van de rode draad en daarna zal ik uitleggen hoe het idee in mijn boeken terug te vinden is.

Yue Lao, de goddelijke shipper

Yue Lao, of Yue-Laou, is de god van huwelijken tussen mannen en vrouwen. Hij wordt in Chinese mythologie omschreven als de oude man onder de maan die voorbestemde geliefden met elkaar verbindt door middel van rode zijden draden (Brewer 1898). Niets kan hun verbintenis voorkomen, als ze eenmaal gekoppeld zijn (Brewer 1898).

Hij wordt in kunstwerken gekenmerkt door een lange witte baard, een geel keizerlijk gewaad en – natuurlijk – zijn rode zijden draad (Mythopedia). Lao Ren is vandaag de dag nog steeds populair en wordt gezien als een soort Chinese Cupido (Mythopedia).

Het verhaal van de rode draad

De legende die Lao Ren tot leven heeft geroepen, is er een over een jongeman genaamd Wei Gu 韋固 uit de Tang Dynastie (618-709). Wei zoekt al een tijdje naar een echtgenote, zonder succes, en komt op een dag een oude man tegen die een boek zit te lezen onder de maan. Het boek is geschreven in een schrift dat Wei niet kent, dus hij vraagt ernaar. De oude man legt uit dat het boek uit de onderwereld komt en dat het gaat over huwelijken, omdat die zijn verantwoordelijkheid zijn.

Hij wijst naar een meisje van 3 – duidelijk van lage komaf – en vertelt Wei dat zij zijn bruid zal zijn. De man denkt ‘nope’ en hij betaalt iemand om het meisje te vermoorden. (In een andere versie van het verhaal gooit hij een steen naar haar. In beide versies is hij een oen.)

Jaren later krijgt Wei de hand van een ambtenaarsdochter aangeboden, die geen andere huwelijkspartners kon vinden. (Hoe zou dat nu komen? 🤔) Hij accepteert en trouwt met haar, waarna hij erachter komt dat ze een litteken heeft op haar gezicht. Ze legt hem uit dat iemand ooit een moordpoging bij haar had gedaan (of in de andere versie: een steen naar haar had gegooid). Surprise, surprise, ze is het meisje dat Lao Ren als bruid had aangewezen. Wei vertelt haar vervolgens over de oude man en vraagt om haar vergiffenis. Die krijgt hij.

De draden van mijn wereld

Ao Guangs stem weerklonk in haar hoofd. ‘Deze draden zijn kizuna, jouw banden met andere wezens. De witte verbinden je met kennissen die de Aardse wereld verlaten hebben, de zwarte met kennissen die je als negatief beschouwt en de oranje met kennissen die je dankbaar bent. De bruine draden zijn vriendschappen of banden met levende familieleden van wie je houdt. De rode draad verbindt je met je zielsverwant.’

Ai keek naar haar vingers. Ze raakte een van de witte draden aan. Zo zacht… en zo breekbaar… Ze zag het gezicht van haar vader voor zich. Met een brok in haar keel liet ze de draad los.

[De terugkeer van Layhar – p. 384]

Zoals te merken is in deze scène, hebben wezens in mijn wereld meer dan alleen een rode draad. De kleuren van de draden weerspiegelen de aard van de band en zelfs kennissen van wie je de naam niet eens kent, zijn zo met je verbonden.

Kizuna

Ao Guang noemt de draden kizuna, maar dit is niet de “officiële” naam ervoor. (De draden – afgezien van de rode – bestaan niet in de mythologie, dus er is logischerwijze geen officiële term voor) Het woord kizuna is echter niet bedacht. Het is Japans voor (emotionele) banden tussen mensen en wordt geschreven met de kanji 絆, waarvan het betekeniscomponent, 糸, ‘draad’ betekent. Het is dus eigenlijk een perfecte term ervoor ヽ(・∀・)ノ

De rode draad

Er zijn uiteraard verschillende ideeën omtrent de rode draad en, bijvoorbeeld, de locatie ervan. Volgens de Chinese mythologie bindt Lao Ren de draad om de enkels van de geliefden (Wikipedia). Volgens de Japanse bindt hij hem om de duim van de man en de pink van de vrouw en volgens de Koreaanse bind hij hem om de pinken van beiden (Wikipedia). De rode draad in mijn wereld volgt hierin de Koreaanse interpretatie, die in de hedendaagse culturen van alle drie de landen ook het populairst is.

De rode draad, zoals hij bestaat in mijn wereld, is niet helemaal hetzelfde als in de mythologie. Hoewel Ao Guang uitlegt dat het zielsverwanten verbindt, is dit niet beperkt tot romantische geliefden. In mijn wereld garandeert de rode draad slechts één ding: dat je samen reïncarneert en elkaar dus elk leven opnieuw tegenkomt. Zo kan je rode draad je moeder of vader, broer of zus, vriend of vriendin, of zelfs je aartsvijand zijn. Hoewel de rode draad in het eerste boek slechts even wordt genoemd, zal hij in boek 2 en 3 een veel grotere rol spelen 😉

Bonus – fun fact:

Yue Lao regelt de heteroseksuele relaties en er is een andere god die zich ontfermt over homoseksuele relaties, namelijk de konijnengod genaamd Tu’er Shen of Tu Shen (Ta Yeh, ‘de meester’, genoemd door zijn volgers) (Wikipedia). Volgens een boek uit de 18e eeuw was de god oorspronkelijk een man genaamd Hu Tianbao die was vermoord door de man die hij liefhad (Wikipedia). Aangezien Hu Tianbao niets verkeerd had gedaan – hij was alleen verliefd – maakte de onderwereld hem een god en beschermer van homoseksuele relaties om te compenseren voor het onrecht dat hem was aangedaan (Wikipedia). Het volksverhaal bestaat mogelijk om te verklaren dat de Fujian provincie – waar het is ontstaan – een systeem had van huwelijken tussen mannen. Hoewel Oost-Aziatische culturen grotendeels neutraal zijn geweest tegenover homoseksualiteit – tot hun verwesterlijking – werd er soms wel op neergekeken omdat het relaties buiten het huwelijk waren (Wikipedia). Het was immers de bedoeling dat mannen en vrouwen uiteindelijk trouwden en kinderen kregen om de familielijn voort te zetten.

Bronnen:

1. E. Cobham Brewer 1810–1897. Dictionary of Phrase and Fable. 1898. https://www.bartleby.com/81/17702.html

2. Hamilton, Mae. “Yue Lao.” Mythopedia. Accessed on November 13, 2020. https://mythopedia.com/chinese-mythology/gods/yue-lao/

3. Zhang, Yuwen. 2014. “Cultural Grounding for the Transmission of the “Moon Man” Figure in the Tale of the “Predestined Wife”.” The Journal of American Folklore 127, no. 503 (Winter): 27-49.

4. Chinatownology. “Old man under the moon 月下老人.” Accessed on November 13, 2020. http://www.chinatownology.com/old_man_under_the_moon.html

5. Wikipedia. “Red Thread of Fate.” Accessed on November 22, 2020. https://en.wikipedia.org/wiki/Red_thread_of_fate

6. Wikipedia. “Tu’er Shen.” Accessed on November 13, 2020. https://en.wikipedia.org/wiki/Tu%27er_Shen

Geef een reactie

%d bloggers liken dit:
search previous next tag category expand menu location phone mail time cart zoom edit close